Norsk kultur; Ilåt

Ilåt, av norrønt ílát (av late), er ein ting til å ha noko i. I delar av landet er ordet bruka om bytter, kar, posar og liknande. Andre stader, som Nord-Vestlandet og nordafjells, er det helst bruka om tarmar og magesekk bruka som ilåt for pølser. Eit ilåt sydd av vomma kan ein kalle eit vomilåt. Kilde

I denne har jeg tilbehøret til bunaden min. 

Etymologi:

te å ha i. Dei sa før ein som hadde stor magji at han hadde so stort ilåt. Kilde

ilaot, eit ["i:lao:t] - normert ilåt  o

Del av vom som dei fylte blod og innmat i til pølser. Eigentleg sekk el. pose til å samla/bera noko i. Ølmheim har tydingi bidne som ikkje vert fullt (AIS). Av 'lata i', norrønt ilát. Kilde

noko til å «læta» (ha) ting i, t.d. ein sekk eller «hit» (s.d.) eller kjerald Kilde

Tine er tradisjonelt eit større eller mindre ilåt eller ei øskje som ein kan oppbevara eller bera ting i. I Noreg har ulike typar tiner vorte nytta.Tradisjonelt vart tinene sveipa i tre, og kaketiner vart gjerne rosemåla, pynta med kolroser eller med karveskrud. Av andre typar kan nemnast ulltine til å ha ull i, smørtine til å ha smøri og fisketine til å ha fisk i. Kilde

Denne har jeg arva etter moren min. For det meste har jeg oppbevart garn i den.